Als je al een tijdje bezig bent met schrijven, dan heb je vast gemerkt dat het zonder hulp van buitenaf bijna niet te doen is. De simpele reden daarvoor: als je eenmaal begonnen bent krijg je niet de kans om je verhaal te bekijken met de ogen van een nieuwe lezer. Die kans heb je vergooid door te beslissen dat jij de verteller van dit verhaal zou zijn.

Ik ben die nieuwe lezer. Maar dan eentje die heel precies kan verwoorden wat er op dramatisch vlak in de tekst gebeurt. Ik vertel je wat het verhaal met me doet, of het mijn verlangens bevredigt, of ik mee kan leven met de personages, of ik geboeid raak, of ik in slaap val, of - en dat hopen we natuurlijk - dat ik me opwind over wat ik te lezen krijg.

In de vorm van een leesrapport - een essay over schrijverschap in het algemeen en over dat van jou in het bijzonder - laat ik mijn licht schijnen over de mogelijkheden die ik zie in jouw manuscript. Let op: ik vertel je niet zozeer wat er mis is met je verhaal, maar welke kansen er zijn.

Mijn doel is dat je na het lezen van mijn rapport staat te trappelen om verder te werken, omdat je zoveel mogelijkheden ziet om het verhaal naar een hoger plan te tillen.